Türkçenin Ses Bilgisi Özellikleri
Tarih: 18 Ekim 2011 | Bölüm: Ses Bilgisi | Yorumlar: 1 Yorum var.
1. Türkçe kökenli kelimelerde birincil uzun ünlü yoktur. İstisna kabul edilebilecek örneklerden yarın kelimesi, ölçünlü söyleyişte yaygın olarak kısa ünlü taşır [yarın] / [ya:rın]; yad “yabancı” ancak yad eller [ya:d eller] tamlaması içinde uzun ünlüyle söylenir. İçinde birincil uzun ünlü bulunan tüm kelimeler yabancı kökenlidir: âlem, cahil [ca.hil], mavi [ma: vi], millî, şair [şa.irj, tarih [ta.rih], vazife [vazi.fej, buse [bu:se]. Yabancı kökenli kelimelerdeki birincil uzunluklardan bazıları tümüyle ortadan kalkmıştır: adam (<a:dem), mektup (<mektu:b),para (<pa:re), köse (gu.şe), kitap (<kita:b). Bazı kelimelerde kısalmış bulunan ünlüler, kelimenin ek alması durumunda açık hece ünlüsü olur ve aslına dönerek uzun olur: hayat (<hay:at)-hayatım [haya.ttm], hesap (<hesa:b)-hesaba [hesa.ba), hukuk (<huqu:q)-hukuku [huqu:quj. Türkçe kökenli kelimelerde bazı ses olaylarıyla, özellikle /ğ/ düşmesiyle ortaya çıkan ikincil uzunluklar yaygındır: yağ [ya: ], dağ [da: ], doğru [do: ru], ağrı [a: rı], uğur [u: r/uur], düğme [dü: me], oğlan [o: lan], öğrenmek [ö: renmek],yağmur [ya: mur]; ağabey [a: bi/a: bi: ].
2. Türkçede birincil ikiz ünlü (diftong) yoktur. İkiz ünlü, aynı nefes baskısı altında söylenen ve tek bir hece oluşturan iki ünlüdür. Fransızcada toilette şeklinde yazılan ve [tuvalet] şeklinde söylenen iki heceli kelime, Türkçeye tuvalet-tualet şeklinde kopyalanmış, ancak Türkçe ikiz ünlüye yabancı olduğundan, ikiz ünlü, ayrı iki ünlü gibi işlem görmüş ve ünlüler ayrı hecelere aktarılmıştır. Türkçede yabancı kökenli böyle kelimeler vardır: kauçuk, kuaför vb. Bu kelimeler ka-u-çuk, ku-a-för şeklinde hecelenir.
3. Türkçede ayrı hecelerde de olsa iki ünlü yan yana gelmez. Bir başka söyleyişle Türkçede hiatus (boşluk) yoktur. Bu nedenle, ünlüyle biten kelimelere ünlüyle başlayan ekler gelirken iki ünlünün arasına İyi bağlayıcı ünsüzü girer: anne+y+e, sevgi+y+i, bekle-y-ecek, dinle-y-en. Türkçede yan yana iki ünlünün bulunduğu kelimeler yabancı kökenlidir: saat, aile, iade, fiil, muamele, sair, şiir vb. Kaynak dillerinde yan yana iki ünlü taşıyan kimi kelimeler Türkçede ünlü boşluğu giderilerek kullanılır: biyoloji (<biologie), fayda (<fa:ide), tayfa (<ta:ife), diyalog (<dialog), mavi (<ma:i:).
Küçük Ünlü Uyumu
Tarih: 18 Ekim 2011 | Bölüm: Ses Bilgisi | Yorumlar: 20 Yorum var.
Dudak uyumu, küçük ünlü uyumu gibi terimlerle de karşılanan düzlük yuvarlaklık uyumuna göre, Türkçe kelimelerde ilk hece ünlüsü düz (/a/, /e/, /ı/, /i/) ise, sonraki hecelerde yalnız düz ünlüler (/a/, /e/, /ı/, /i/) bulunur: atıştırmak, karanlık, egemenlik, eşitlik, ışıldamak, tırmık, iğnelik, itişmek. İlk hece ünlüsü yuvarlak (/o/, /ö/, /u/, /ü/) ise, ikinci hece ya düz geniş (/a/, /e/) ya da dar yuvarlak (/u/, /ü/) ünlü taşır: orman, dokunmak, sözleşmek, öncü, umursamak, utanç, gülümsemek, ütü vb. Bu kurala bakılarak şu sonuçlar da elde edilebilir:
a. Türkçe kelimelerde ilk hece dışında /o/ ve /ö/ ünlüleri bulunamaz.
b. Yuvarlak ünlülerden sonra /ı/, /i/ ünlüleri gelmez.
1. Bir kelimenin ilk hecesinde düz ünlü (a, e, ı, i) varsa sonraki hecelerde de düz ünlü bulunur: anlaşmak, yanaşmak, kayıkçı, ısırmak, ılıklaşmak, seslenmek, yelek, bilek, çilek.
2. Bir kelimenin ilk hecesinde yuvarlak ünlü (o, ö, u, ü) varsa bunu izleyen ilk hecede dar yuvarlak (u, ü) veya geniş düz (a, e) ünlü bulunur: boyunduruk, çocuk, odun, yorgunluk, yoklamak, vurmak, yumurta, özlemek, güreşmek, sürmek.
Küçük ünlü uyumuna aykırı bazı Türkçe kelimeler de vardır: avuç, avurt, çamur, kabuk, kavuk, kavun, kavur-, kavuş-, savur-, yağmur.
Küçük ünlü uyumu, alıntı kelimelerde aranmaz: aktör, alkol, bandrol, daktilo, doktor, horoz, kabul, kitap, konsolos, muzır, mühim, mümin, müzik, profesör, radyo, vakur.
Büyük Ünlü Uyumu
Tarih: 18 Ekim 2011 | Bölüm: Ses Bilgisi | Yorumlar: 14 Yorum var.
Türkçe kelimeler, genel olarak, art (kalın) sıradan ünlü taşıyan kelimeler ve ön (ince) sıradan ünlü taşıyan kelimeler olmak üzere iki gruba ayrılabilir. Literatürde büyük ünlü uyumu, kalınlık-incelik uyumu, dil uyumu gibi terimlerle de karşılanan önlük-artlık uyumuna göre, Türkçe kelimelerin ilk hecesinde ön ünlü (/e/, /i/, /ö/. /ü/) varsa sonraki hecelerde yine bir ön ünlü (/e/, /i/, /ö/, /ü/); ilk hecede art ünlü (/a/, /ı/, /o/, /u/) varsa sonrakilerde de art ünlü (/a/, /ı/, /o/, /u/) bulunur: güzel, köprü, kara, acı, orman, oyun vb.
Bir kelimenin birinci hecesinde kalın bir ünlü (a, ı, o, u) bulunuyorsa, diğer hecelerdeki ünlüler de kalın; ince bir ünlü (e, i, ö, ü) bulunuyorsa diğer hecelerdeki ünlüler de ince olur: adım, ağız, ayak, boyun, boyunduruk, burun, dalga, dudak, duvak, kırlangıç; beşik, bilezik, gelincik, gözlük, üzengi, vergi, yüzük. Buna büyük ünlü uyumu adı verilir.
Büyük ünlü uyumuna aykırı bazı Türkçe kelimeler de vardır: anne, dahi, elma, hangi, hani, inanmak, kardeş, şişman.
Bu uyuma göre, kelimeler ek alırken, ekin ünlüsünü kelimenin son hecesindeki ünlü tayin eder: Türk+çe, ata+mız, ev+ler, gemi+de, oku-(y)acak, geç-miş.
Ünsüzler
Tarih: 18 Ekim 2011 | Bölüm: Ses Bilgisi | Yorumlar: 1 Yorum var.
Ünsüzler ses yolundaki kapanma veya daralmalar nedeniyle takıntıya uğrayan; tınılarını da bu yoldaki çarpma ve sürtünmelerden alan seslerdir. Ünsüzler hece kurabilmek için mutlaka bir ünlüye ihtiyaç duyarlar ve tek başlarına söylenemezler. Ölçünlü Türkçedeki ünsüz sesbirimler /b/, /c/, /ç/, /d/, /f/, /g/, /ğ/, /h/, /j/, /k/, /l/, /m/, /n/, /p/, /r/, /s/, /ş/, /t/, /v/, /y/, /z/’dir. Bu ses birimler ve bunların ses değişkeleri için alfabede 21 harf bulunmaktadır.
Yazım sırasında, bazı kelimelerdeki g, k, l seslerinin yanında bulunan a ve u ünlülerinin üstüne konan düzeltme işareti (^), bu ünsüzlerin ön çıkışlı olduğunu göstermek üzere kullanılır. Alfabede ünsüzleri gösteren harfler, kendilerinden sonra /e/ sesi getirilerek okunur: be, ce, he, ke, ze gibi.
Ünsüzlerin oluşum yerlerinin ve oluşma niteliklerinin çeşitli olmasından ötürü, ayrıntılı olarak sınıflandırılması gerekmektedir. Bu sınıflandırmada, ünsüzlerin oluşum yerleri, havanın hangi yoldan dışarı verildiği, ses yolundaki kapanma veya daralmalar, sürekli olup olmamaları, ses tellerinin titreşip titreşmemesi dikkate alınır. Buna göre ünsüzler şöyle sınıflandırılabilir: