1. Yazıda satır başına alınan konuşmaları göstermek için kullanılır. Buna konuşma çizgisi de denir. Karşılıklı konuşmalarda konuşmanın ve konuşmacının değiştiğini belirtmek için cümlelerin başında (satır başında) kullanılır.
Örnek: Bir hikâye müsveddesi, Panco ‘nun bir resmi, bir kalemi daha.
—Nüfus kâğıdın yok mu senin?
—Ne iş yaparsın?
—Yazı yazarım.
—Ne yazısı, kâtip misin?
—Kâtibim.
—Kimin yanında ?
—Kocaeli, İkbal ambarında (Sait Faik Abasıyanık).
Anjelik— (Anna ‘ya) Uyuyor musun kızım?
Anna — Seni rahatsız etmezsem azıcık dizinde yatayım valideciğim.
Anjelik— Yat kızım. (Koynundan kitabını çıkarıp mütalâaya başlar.)
(Recaizade Mahmut Ekrem).
Not: Konuşmalar uzun çizgi içinde verildiği zaman konuşma çizgisi kullanılmaz.
2. Çizgiden önce konuşan kişinin isimleri de yazılabilir.
Örnek: Nöbetçi — Kimsin?
Nöbetçi — Parola nedir?
Çavuş — Senin çavuşun.
3. Karşılıklı konuşma şeklinde olmayan sözler de konuşma cizgisi ile verilebilir. Öğretmeninin yanına sokuldu.
Örnek: — Bana izin veriniz gideceğim, dedi.
Not: Oyunlarda uzun çizgi, konuşanın adından sonra da konabilir:
Büyük nine — Okuduğun ne, kızım?
Kız — Bir roman.
Büyük nine — Neden bahsediyor?
Kız — Hiç.
Büyük nine tekrar daldı.