1. Türk devlet ve topluluklarına ait isimler, ünlüler bakımından Türkiye Türkçesine, ünsüzler bakımından ilgili Türk toplumundaki kullanıma göre yazılır:

Örnek: Azerbaycan, Özbekistan, Taşkent, Semerkant, Bakû, İslâm Kerimov, Nebi Hazri…
Saparmurad Niyazov, Gasım Gasımzade…

2. Öteden beri tanınan şahısların isimleri Türkçedeki yaygın imlâları ile yazılır:

Örnek: Cengiz Aytmatov…

3. Bazı Türk lehçelerinde, Türkiye Türklerinin kullandığı Latin kökenli Türk alfabesinde olmayan harfler de kullanılmaktadır. Bunlar “q, x, w, ə, ñ” gibi aslî Türkçede olup, bugün Türkiye Türkçesinin ölçünlü dilinde kullanıldığı hâlde yazıda gösterilmeyen sesleri karşılamaktadır. Birçok Türk lehçesinde bu sesler yazıda gösterilmektedir.

“X” harfi, gırtlak h’sini; “q” harfi kalın k’yi; “ñ” harfi ise nazal n’yi karşılamaktadır. Bu harfler yazıda olduğu gibi gösterilmelidir.

Örnek: Dərdim çox ağırdır, sığmaz qələmə,
İllərin həsrəti çökmüş belimə.
Əzrayıl daş atır ömür qalama,
Ox kimi ölümə tuşlanıram mən,
Gözüm görə-görə yaşlanıram mən!

4. Lâtin alfabesinde bulunmayan harfler kullanılmaz:

Örnek: Baxtiyar>Bahtiyar, Baykoñur>Baykonur…

|» “Yazım Kuralları“ sayfasına dön! «|