1. Öğeleri arasında virgül bulunan sıralı cümleleri birbirinden ayırmak için kullanılır.
Örnek: Doluya koydum, almaz; boşa koydum, dolmaz.
Trenin sesini işitmiştik; sen bir yana, ben bir yana gitmiştik (Selim İleri).

2. Virgülle ayrılmış örnekleri farklı örneklerden ayırmak için konur.
Örnek: İtalya, İngiltere, Fransa; Roma, Londra, Paris.

Not: Kendisinden sonra açıklama yapılacak veya örnekler sıralanacak sözcüklerin sonuna noktalı virgül konulmaz. Bu görev iki nokta’nındır:
– İçeri girince karşısında gördüğü kardeşine şöyle dedi: (buraya noktalı virgül gelmez)
– Neler yaşadığını hemen anlatacak mısın?

3. Cümle içinde virgüllerle ayrılmış tür veya takımları birbirinden ayırmak için kullanılır. Cümle içinde aynı değerde olup virgül ile ayrılmış türleri, grupları ayırmak için kullanılır.
Örnek: Bugün fizik, kimya; yarın Türkçe, tarih, felsefe çalışacağım.
Bayramda, bizim sınıftan Ahmet, Nazende, Mustafa; diğer sınıftan Murat, Bilge, Süleyman görevli.

4. İçerisinde birden fazla virgül kullanılmış cümlelerde öznenin kendinden hemen sonra gelen öğelere karışmamasını sağlamak için kullanılır.
Örnek: Faruk; Kenan, Hulusi ve Mustafa ile yaşıt sayılır.

5. Şekil ve anlamca bağları bulunan cümleleri ayırmak için kullanılır.
Örnek: At ölür, meydan kalır; yiğit ölür, şan kalır.

6. İki veya daha fazla eş değer öge arasında virgül bulunan cümlelerdeki öznelerden sonra noktalı virgül kullanılabilir.
Örnek: Bu terk edilmiş köyde; eski, harap ve kimsesiz evler dikkat çekiyordu.

|» “Noktalama İşaretleri“ sayfasına dön! «|