Ek-fiilin çekimleri olan “iken, ile, ise” kelimeleri kendinden önceki kelimeden ayrı yazılır. Ama bunların bitişik yazılış şekilleri de vardır: -ken, -le, -se. Bitişik yazılırken araya kaynaştırma harfi de girebilir.
Ama bu eklerden sadece “-ken“, hiçbir zaman ünlü uyumlarına uymaz; her kelimeden sonra “iken” ya da “-ken” olarak yazılır.
Alır iken > alırken
okulda iken > okuldayken
gelenler ile > gelenlerle
Ali ile > Ali’yle
çanta ile>çantayla
olacak ise > olacaksa
okumalı ise > okumalıysa…
Bu yazım kuralına göre, ünlü uyumlarına aykırı olarak kabul edilen bazı ekler, sözcükten sonra “ayrı” olarak gösterilebileceği gibi; sözcükle birleşerek -ki bu birleşme sırasında genellikle bir ses olayı meydana gelmektedir- yazılabilirler.
Örneğin, “Kalem ile yaz.” cümlesini “Kalemle yaz.” biçiminde yazmak mümkündür. Veya “Evde iken geldi.” cümlesini “Evdeyken geldi.” biçiminde yazmak, Türkçenin yazım kurallarına uygundur.