Efendim, bu satırların çok bilmiş güncemizde yayımlanacak ilk ciddi yazı deneyimi olması nedeniyle bendeniz bir heyecan yaşıyorum. İlk cümlemde anlatım bozukluğu yapmamdan da bunu kolaylıkla anlıyorsunuzdur kanımca. İlk yazı; çünkü güncemizin (web sitemizin veya başka bir ifadeyle blogumuzun) tasarımının hâli hazırda bir düzene oturtulmasını tâkiben, ziyaretçilerimize bir “merhaba” demek adettendir.
Kendimi “çok bilmiş bilge” olarak tanımlamıyorum, bu yanlış anlaşılmasın. Yalnızca bilgelik taslayan, özünde evrendeki gerçekliğin milyarda birini öğrenmeye kâbil olamamış bir yaratığın kaleminden çıkıyor bu sözler. Ama olur ya, sözlerimiz başka insanları düşünmeye yönlendirirse, hatta bilgi denizinde boğulma riskiyle karşı karşıya getirirse, işte belki o zaman çok bilmiş denebilir tavrımıza. (:
Güncemiz, Türk dili, edebiyatı, tarihi, kültürü ve Türkoloji alanına giren dil bilimi gibi birçok konuda sizlere temel kaynaklar sunacaktır. Geneli sayılan alanlarla ilgili olmakla birlikte, güncel ve farklı konularda da özgün yazılarla güncemiz canlı tutulacaktır. Sizleri düşündürmek amacıyla, her alanda birçok bilgi-belge sunmak ve nezih bir paylaşım ortamı yaratmak, temel felsefemizdir.
Selamlaşmayı uzatmak doğru değildir. Onun için vaktinizi almadan, bu başlangıcın tüm sanal aleme hayırlı olmasını diliyor, bizi ilgiyle takip etmenizi umuyor, saygılar sunuyorum. (:
Dipçe: Başlıkla “esenlikler” dememi kanıksayan kişiler olabilir. Onu da açıklayayım: “Selâm” Arapça kökenli bir sözcüktür. Türkçede karşılaşma ve ayrılma anlamını veren en sevdiğim sözcük “esenlikler” sözcüğüdür. Anlamı da oldukça derin ve etkilidir. Hem Türkçe olduğu hem de daha güzel bir anlamı içerdiği için, bu sözcüğü kullanıyorum.
Orkun KUTLU
