99 yıl önce Çanakkale’de kahramanlık ve şeref destanı yazılmıştır. Namus bildiğimiz vatan ve bayrak uğruna, yüz binlerce TÜRK evladının gözünü kırpmadan, arkasına bakmadan düşmanın üzerine atılarak kahramanlığın tanımını yüreklere yazmıştır. Tarih, imanın top ve tüfek karşısında ne kadar güçlü olduğunu gösterme şansını yakalamıştır. Maddenin ve savaşın soğuk yüzü, TÜRK burçlarında inancın içerisine mahkûm olmuş ve orada boğulmuştur.

Savaş gemilerinin bile, çelik bileklerdeki süngüler karşısında çaresiz kaldığı; “Kimi Hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ” olan düşman askerlerine “TÜRKleri öldürebilirsiniz; fakat asla mağlup edemezsiniz!” dedirten; henüz 15’inde olmalarına rağmen kocaman yürekleriyle fedakârlığın simgesi hâline gelen yiğitlerin bizlere armağan ettiği bu büyük zafer, asil TÜRK milletinin şeref nişanesidir.

Yüce Önder M. Kemal ATATÜRK’ün “Ben size taarruzu değil ölmeyi emrediyorum.” dediği, dünya askerlik tarihinin en kahraman birliği olan 57. Alay’ın ölümle eğlenircesine şehadet şerbetini içtikleri kutlu zaferin tarihe altın harflerle yazıldığı gündür bugün. 18 Mart, kolundan yara alan çavuşun, kolunu keserek savaşma azmi; yaralanıp geri dönen bir erin yüzüne yansıyan utancıdır…

Bebeğini sevemeden, ona bir isim dahi veremeden bu kutsal toprağın kara bağrına düşen gencecik fidanlardır onlar. Kanıyla ay yıldızlı al bayrağını, canıyla bugün üzerinde yaşama imkânı bulduğumuz aziz vatan toprağını yaratanlardır. Tüfeğine yâr, mezarına bahar diyenlerdir. Ölümün üstüne yürüyerek, merminin karşısına gülerek gidenlerdir. Kendileri cihan, öyküleri ise birer destandır onların. Ki onlar, dönmeyi hiç düşünmeyenlerdir…

“Sızlasa da gönüller gidenlerin yasından,
Koşar adım gitmeli, onların arkasından.
Kahramanlık içerek, acı ölüm tasından,
İleriye atılmak ve sonra dönmemektir!”

Bizler, böylesine şerefli ve kahraman atalarımızın evlatları olmakla bahtiyarız. Bugün bizler, dünya üzerinde hiçbir millete nasip olmayan böylesine büyük bir zaferin mimarı olan şanlı büyüklerimizin yolundan gidip, bu kutlu vatan toprağını miras bilerek, icabında aynı fedakârlığı gösterebilmek üzere ant içenleriz…

“Bu vatan toprağın kara bağrında,
Sıra dağlar gibi duranlarındır.
Bir tarih boyunca, onun uğruna,
Kendini tarihe verenlerindir…”

Bu duygu ve düşüncelerle, bizlere bu mukaddes günün haklı gururunu yaşatan başta Ulu Önder M. Kemal ATATÜRK olmak üzere, toprağa düşmeyi şeref bilmiş aziz şehitlerimizi, bu destanı ilmik ilmik dokuyan kahraman TÜRK askerlerini saygı, rahmet ve şerefle anıyoruz.

Ruhları şâd, mekânları cennet olsun…

Orkun KUTLU