Adını çoğu kişinin belki de ilk defa duyduğu bu büyük düşünür,  Türk edebiyatına yakın  geçmişte düz yazı (nesir) ve nazım (şiir) türünde nitelikli  eserler kazandıran şair ve  Türk milliyetçiliğine büyük hizmetleri bulunmuş değerli bir şahsiyet olan Refet Körüklü, dün tedavi gördüğü hastanede vefat etmiştir. Türklüğün bu acı kaybı, hepimizi derinden üzmüştür. Bu anlamda damarlarındaki asil kanın değerini bilen tüm  Türkler‘in başı sağ olsun, Refet Körüklü büyüğümüzün ruhu şad, mekanı Türk uçmağı olsun.

Onu tanımayanlar için şöyle kısaca bahsedelim. 1922 yılında Mersin’in Tarsus ilçesinde doğmuştur. Tarsus’un çoğunluğu gibi, Refet Körüklü de Yörük kökenli bir Türk ailesine mensuptur. Doğduğu tarih, Türkiye’nin ve Türklüğün ciddi sınavlardan geçtiği bir döneme denk gelmektedir. Refet Körüklü, böyle bir ortam içerisinde büyüdüğü için milli – manevi duyguları güçlüdür. 1947 yılında Ankara’da maliye mektebini bitirmiştir. Bu nedenle şair Refet Körüklü’nün asıl uzmanlık alanı, maliyedir.

Askerlik görevini İstanbul’da yedek subay olarak yaptıktan sonra, İstanbul ve Bursa defterdarlıklarında görev alan Körüklü, 1973 yılında Maliye Bakanlığı’ndan şube müdürü olarak emekli olmuştur. Refet Körüklü’nün Ankara’da maliye mektebinde okuduğu yıllarda, daha sonradan yakın dostluk kuracağı Nihal ATSIZ ve yanındaki Türkçüler, “Irkçılık – Turancılık Davası” Turancılık nedeniyle çetin bir mahkemeden geçmekte, büyük bir Türkçü direniş göstermektedirler. Refet Körüklü‘nün bu yıllarda tanışlık kurduğu Atsız ve çevresindeki Türkçü kişilerin Körüklü üzerindeki etkisi çok büyüktür.

Annesinin Yunus Emre ve Karacaoğlan‘dan okuduğu şiirler, onun usunda belli bir iz bıraktığı için maliyeciliğin yanında edebiyatla da uğraşan Körüklü, Nihal ATSIZ’ın kardeşi olan Nejdet Sançar’ın desteğiyle ilk şiirini 1946 yılında yazmıştır. Ankara’daki Ulus Meydanı’nı Türkçülere yapılan zulmü protesto etmek için dolduran binlerce Türk gencinden biri olan Refet Körüklü, içinde olduğu duygusal ruh hâlini daha sonra yazacağı şiirlerine yansıtacaktır. Refet Körüklü, Sançar’ın yönlendirmesiyle daha hamasi şiirler yazmaya çalışacak, her devrin menkûbu olan Atsız‘ın ve onun önderliğinde yetişen Türkeş – Sançar gibi Türk büyüklerinin içinde oldukları durumu heyecanla dile getirecek ve mücadeleye güç katacaktır.

Körüklü’nün hayatı da, birçok Türkçü gibi ıstıraplarla dolu olmuştur. Türkiye’de Türklüğün içinde olduğu tehlikeyi görmek bile tek başına büyük bir ıstırapken, genç yaştaki iki çocuğunu da trafik kazasında kaybetmenin acısı ıstırabına eklenmiştir. 1988 yılında Yüksek Ziraat Mühendisi, peyzaj mimarı, aynı zamanda bayanlar arası okçuluk şampiyonu olan kızı Neslihan’ı; 1991 yılında ise Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde doçent olan oğlu Ertuğrul’u eşiyle birlikte kaybetmenin büyük acısını yaşamıştır. Eşi ise 2000 yılında vefat etmiştir. Bütün bu acılar, Refet Körüklü’nün içinde derin yaralar açmıştır.

1948 yılından bu yana Orkun, Milli Yol, Toprak, Ötüken, Türk Yurdu, Filiz, Emel, Türk Edebiyatı, Defne ve Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı gibi milliyetçi dergilerde şiirler yazan ve bunları “Hani, Gönüller Üstü, Özlenen Koşu” gibi şiir kitaplarında toplayan Refet Körüklü, aynı zamanda “Türkçülerin Kaleminden Atsız” adlı esere imza atmıştır. Ayrıca basıma hazır olan; fakat basılmamış bir çok eseri de bulunmaktadır.

Refet Körüklü ile söyleşi yapan HabermedyaTürk’ün yayımlamış olduğu kayıtlar, aşağıda verilmiştir.

Refet Körüklü’nün 1966 yılında Ötüken dergisinde yayımlanan Ümidim Doğan Güne” adlı şiirini de bu yazıya ekliyorum:

ÜMİDİM DOĞAN GÜNDE

Bakıp gülme be dostum başımdaki aklara,
Ben burada öksüzüm, çağırın uzaklara..
Felek bölmüş ikiye, yarısı başka yerim.
Tutsak kardaşlarımla her zaman beraberim..

Altay söyler türkümü; dağ, taş, toprak ve dere
Kimse sahip çıkamaz “Benim!” dediğim yere..
Soyumun tutsaklığı başıma koymuş aklar,
Selam sana öz yurdum! Beni alın uzaklar!

Bu dert ile her sabah! Başımı taşa vurdum,
Bu toprağı kanımla, kanımla ben yoğurdum.
İster miyim gezinsin öz yurdumda yabanı
Bir kükrersem soysuzun çatlayacak tabanı!

Bir gün çıkıp bir yiğit, gel diyecek düğüne;
Ümitlerim bağlıdır her sabah doğan güne.
Bir gün gelip yanacak bar bağlayan ocağım,
Murada ereceğim, bahtiyar olacağım..

Refet KÖRÜKLÜ

Ötüken Dergisi, Nisan 1966
(Özlenen Koşu, sf.19)

Büyük Türkçü Refet Körüklü’ye tekrar Ulu Tanrı’dan rahmet diliyoruz. Kutlu tini şad, yeri Türk uçmağı olsun.

Tanrı TÜRK’ü korusun!

Orkun KUTLU