Irak cephesinde 10 Mart 1917’de İngilizler Bağdat’ı ele geçirdiler. Bu gelişme üzerine Halep’te Enver Paşa’nın başkanlığında toplanan bazı komutanlar, Bağdat’ın İngilizlerden geri alınabilmesi konusunu görüştüler. Toplantı sonunda Bağdat üzerine yapılacak seferde kullanılmak üzere “Yıldırım Orduları Grubu” adı altında bir ordular grubu kuruldu ve başına da Alman Generali Falkenhein getirildi. Mustafa Kemal, 5 Temmuz 1917’de bu grubun içinde yer alan VII. Ordu’nun Komutanlığı’na tayin edildi.

Çok geçmeden asıl tehlikenin Irak’ta değil, Filistin’de olduğu gerçeği anlaşılmıştır. Yıldırım Orduları grubu Filistin’de İngilizlere karşı savaşacaktı. Mustafa Kemal Paşa, bu cephede göreve başladıktan sonra, 20 Eylül 1917’de Sadrazam Talat Paşa, Başkumandan Enver Paşa, Bahriye Nazırı ve IV. Ordu Kumandanı Cemal Paşa’ya birer rapor göndererek devlet ve savaş yönetiminin çok kötü olduğunu, halkın içinde bulunduğu sefalet ve perişanlığı, alınması gerekli gördüğü önlemleri dile getirirken emperyalist emeller peşinde koşan Falkenhein’a geniş yetkiler verilmesini de sert bir üslupla eleştirdi.

Enver Paşa, bu raporlara Falkenhein’i tutan ve ona görevinden çekilmesi ve II. Ordu Kumandanlığı’nı öneren kısa cevabından sonra, VII. Ordu Kumandanlığı’ndan istifa ettiği gibi teklif edilen Ordu Kumandanlığı’nı da kabul etmeyip İstanbul’a döndü. 7 Kasım 1917’de genel karargah emrine alındı.

|» “M. Kemal Atatürk“ sayfasına dön! «|