Askıda Ekmek
Bugün bir fırında da görünce, “askıda ekmek” uygulamasını sizinle paylaşmak istedim. Karaman, Konya, Karabük, Nevşehir… gibi illerde de uygulanmaya çalışılan askıda ekmek, dar gelirli insanlara yardımcı olmak amacıyla oluşturulmuş bir şey.
Ekmek almak için fırına gittiğinizde, kaç tane ekmek almışsanız bir tane ekmeğin parasını fazladan veriyorsunuz. Diyelim ki dört tane ekmek aldınız. Ekmeklerin parasını verirken beş tane ekmek parası veriyorsunuz. Almadığınız hâlde parasını verdiğiniz ekmeği de, ihtiyaç sahiplerinin gelip alması için “askıya” bırakıyorsunuz. İhtiyacı olanlar fırıncıya “Askıda ekmek var mı?” diyorlar. Eğer daha önceden parası verilmiş – askıya bırakılmış – bir ekmek varsa, fırıncı ona ekmeği veriyor.
Yardımseverliğimizin göstergesi olan bu uygulama, Osmanlılar döneminde her yerde yapılıyormuş. Daha sonradan unutulmuş; fakat şimdilerde yeniden bazı yerlerde görür oluyoruz. Sadece Türkler’e özgü bu davranış, köklü kültürümüzün ürünlerinden birisi. Aslında bu, sadece ekmek için uygulanmıyor. Çay ocaklarında “askıda çay“, manavlarda “askıda meyve – sebze“… falan bulabilmek mümkün.
Yanlış anımsamıyorsam, Türkiye’de her gün 1,5 milyon ~ ekmek çöpe atılıyormuş. Buna karşın, Türkiye’de açlıktan ölen insanlar bile var… Tüketimde ve yardımlaşmada bir denge sağlanırsa, ne ekmekler çöpe atılır ne de insanlarımız açlıktan ölür. Bu kapsamda geçen senelerde Ankara, İstanbul, Zonguldak, Karabük… gibi illerde bir kampanya başlatılmıştı. Kampanyanın ne kadar başarılı olduğunu bilmiyorum; fakat Elazığ‘da 3-4 yerde “askıda ekmek” ve “askıda çay” uygulamasını gördüm.
En azından her iki üç günde bir tane ekmeği askıya bıraksak, 75 milyonluk bu ülkenin bütün yoksullarını doyurabiliriz. Hele parası olmadığı için fırının önünden geçmeye korkan çocukların ve annelerin, sımsıcak ekmekleri askıdan alıp eve götürürken yaşadıkları mutluluğu hissetmeye çalışırsanız, yaptığınızın çok da basit bir şey olmadığını anlarsınız.
Biz ki, zamanında yoksulların gelip almaları için konaklara koyulan altın sepetlerinden yalnızca ihtiyacımız kadarını alıp, gerisini diğer yoksullara bırakan bir ulusun son kuşağıysak, ekmek kavgası veren yurttaşlarımıza da yardımcı olabileceğimizi umuyorum.
Yavuz TANYERİ
İstanbul Çekmeköyde, birkaç fırında yıllardır süregelen bir uygulama… Ramazan başladığından beri dikkat ettim askıda ekmek sayıları bayağı artmış. İsteyen askıya pide de bırakabiliyor.
Merhaba,
Bu uygulamanın yayılmasını istiyorsak, ilgili çıktıyı alıp çevremizdeki bakkallara dağıtarak bilinçlenmeyi sağlamalıyız. Yine bu işi yapabilecek kimseleri haberdar etmeliyiz.
Çok güzel bir uygulama keşke Türkiyenin her köşesinde yapılsa. Yapanları destekliyor BURSA/GÜRSU’da da yapılmasını istiyorum.
Bir kaç gün önce ulusal ve görsel basında ucuz ekmek dağıtılan bir yerde küçük bir kız çocuğunun dramını izledim. Sizler de izlemişinizdir. İşte ekmeğimizi, aşımızı bunlar için ziyan etmemeliyiz. Onlar bizim geleceğimiz. Ve soframıza gelinceye kadar o bir adet ekmekte kaç kişinin, ne kadar çok emeği var. İnsanların emeklerini bir kalemde nasıl çöpe atarız. Anlıyamıyorum arkadaşlar. Böyle gaddarca bir tüketim, israf nereye kadar. Bırakın uzakları; en yakınımızda kapı komşumuz, mahalle komşumuz hemen etrafımızda kaç kişi aç yatıyor biliyor muyuz? Biz böyle olacak bir millet miyiz? Atalarımızdan böyle mi gördük? Silkelenelim ve de kendimize gelelim arkadaşlar. Paylaşmayı, yardımlaşmayı yeniden hatırlayalım. Her şey paylaşılınca güzelleşir. Bilgi de buna dahildir. Şunu unutmayalım ki biz büyük bir milletiz, biz Türk Ulusuyuz, biz tarihte hangi miletlere yardım etmedik ki? Kendi ulusumuza mı yardım etmiyeceğiz? Yok canım yardım ederiz biz. Haydi ozaman hemen bu gün hepimiz en yakınımızdan başlayarak kimin yardıma ihtiyacı var tespit edelim ve yardımlaşalım. Böylece bu çember genişler, yayılır. Öneri benim ki sadece. Sevgiyle, saygıyla kalınız yardım sever Türk insanları.
Bu yazı güzel ve örnekleyici tavsiye ederimm.