Çanakkale Geçilmez!
Tarih: 18 Mart 2014 | Bölüm: Türkçülük | Yorumlar: 2 Yorum var.
99 yıl önce Çanakkale’de kahramanlık ve şeref destanı yazılmıştır. Namus bildiğimiz vatan ve bayrak uğruna, yüz binlerce TÜRK evladının gözünü kırpmadan, arkasına bakmadan düşmanın üzerine atılarak kahramanlığın tanımını yüreklere yazmıştır. Tarih, imanın top ve tüfek karşısında ne kadar güçlü olduğunu gösterme şansını yakalamıştır. Maddenin ve savaşın soğuk yüzü, TÜRK burçlarında inancın içerisine mahkûm olmuş ve orada boğulmuştur.
Savaş gemilerinin bile, çelik bileklerdeki süngüler karşısında çaresiz kaldığı; “Kimi Hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ” olan düşman askerlerine “TÜRKleri öldürebilirsiniz; fakat asla mağlup edemezsiniz!” dedirten; henüz 15’inde olmalarına rağmen kocaman yürekleriyle fedakârlığın simgesi hâline gelen yiğitlerin bizlere armağan ettiği bu büyük zafer, asil TÜRK milletinin şeref nişanesidir.
Yüce Önder M. Kemal ATATÜRK’ün “Ben size taarruzu değil ölmeyi emrediyorum.” dediği, dünya askerlik tarihinin en kahraman birliği olan 57. Alay’ın ölümle eğlenircesine şehadet şerbetini içtikleri kutlu zaferin tarihe altın harflerle yazıldığı gündür bugün. 18 Mart, kolundan yara alan çavuşun, kolunu keserek savaşma azmi; yaralanıp geri dönen bir erin yüzüne yansıyan utancıdır…
Bebeğini sevemeden, ona bir isim dahi veremeden bu kutsal toprağın kara bağrına düşen gencecik fidanlardır onlar. Kanıyla ay yıldızlı al bayrağını, canıyla bugün üzerinde yaşama imkânı bulduğumuz aziz vatan toprağını yaratanlardır. Tüfeğine yâr, mezarına bahar diyenlerdir. Ölümün üstüne yürüyerek, merminin karşısına gülerek gidenlerdir. Kendileri cihan, öyküleri ise birer destandır onların. Ki onlar, dönmeyi hiç düşünmeyenlerdir…
Çanakkale Savaşı ve Atatürk
Tarih: 13 Haziran 2013 | Bölüm: Atatürk | Yorumlar: 2 Yorum var.
28 Temmuz 1914’te insanlık tarihinin en kanlı çatışmalarından biri olan Birinci Dünya Savaşı başladı. Mustafa Kemal, savaşın gidişatını yakından izliyordu. O, savaşı Almanya’nın kaybedeceğini düşünüyor ve Almanya ile ittifak yapılmasına şiddetle karşı çıkıyordu. 2 Ağustos 1914’te Almanlarla imzalanan ittifak antlaşmasına rağmen Osmanlı Devleti, gerekli hazırlıkları yapabilmek için tarafsızlığını ilan etmişti. Goeben ve Braslau adlı Alman savaş gemilerinin Osmanlı’ya sığınmasından kısa bir süre sonra Türk donanmasının 29 Ekim 1914’te Rus limanlarını bombalaması üzerine Osmanlı Devleti de savaşa girdi. Savaş ilan eden taraf olmak istenmediği için Osmanlı Devleti’nin Rusya, İngiltere ve Fransa ile savaş halinde olduğuna dair “İrade-i Seniyye” ancak 11 Kasım 1914’te yayınlandı.
Savaşın sonucunu kestirmesine rağmen ülkesine hizmet etmek isteyen Mustafa Kemal, orduda aktif bir görev almak isteğini Harbiye Nazırı Enver Paşa’ya yazdı. Onun istediği özel bir görev değil, rütbesine uygun bir görevdi. Ancak Enver Bey, rakip ve muhalif olarak gördüğü için çekemediği Mustafa Kemal’e böyle bir fırsat vermeyi düşünmüyordu; Sofya’daki görevinin önemli olduğunu ileri sürerek hayır cevabı verdi.
Mustafa Kemal, yurt savunmasında daha yüce ve önemli bir görev olamıyacağını, arkadaşları cephede ateş hattında iken kendisinin ataşelik yapamayacağını söylüyor ve Enver’e hitap ederek “Eğer birinci sınıf zabit olmak liyakatından mahrum isem, kanaatiniz bu ise, lütfen açık söyleyiniz” diyordu. Bu arada Sofya’ya gelen Süleyman Askeri Bey aracılığı ile Irak Cephesi komutanlığının kendisine verilmesini talep etti. Bu başvurunun cevabını beklerken Süleyman Askeri Bey’in Irak Cephesi fiili komutanlığına getirildiğini öğrendi.
Sarıkamış hezimeti, kolay zaferler kazanmayı hayal eden Enver Paşa’nın düşüncelerini değiştirdi. Enver’in hayalperestliği, askeri kifayetsizliği ve basiretsizliği yüzünden yüz bine yakın Türk genci dondurucu soğukta can vermişti. Aynı günlerde yazışmalarla sonuç alamayacağını düşünen Mustafa Kemal, İstanbul’a gitmeye karar vermişti. Eşyalarını topladığı sırada bir telgraf aldı. Bu telgrafta “On dokuzuncu Tümen Kumandanlığına tayin oldunuz, hemen hareket ediniz” deniliyordu (20 Ocak 1915). 2 Şubat 1915’te tayin emrini aldı. Tayin edildiği Tekirdağ’da yeni kurulmakta olan bir tümendi. Bu sırada müttefikler, savaşta zor duruma düşen Rusya’nın yükünü hafifletmek ve en kısa yoldan yardım ulaştırabilmek için Çanakkale Boğazı’nı zorla geçmeye karar vermişlerdi.
Bir çıkarma ihtimali her geçen gün kuvvetleniyordu. Mustafa Kemal’in kumandan olarak atandığı On dokuzuncu Tümen, ordu ihtiyatında bulundurulmak üzere önce Maydos’a sonra Bigalı’ya nakledilmişti. Bu sırada Çanakkale Boğazı’nı geçmeye çalışan İngiliz ve Fransız donanmaları başarısız olup geri çekilmişlerdi. Bu başarısızlıktan sonra Çanakkale Boğazı’nı karadan zorlamak üzere Boğaz dışındaki adalarda kuvvet yığmaya başlamışlardı. Bunlar olup biterken tümenin kumandasını devir alan Mustafa Kemal, düşmanın muhtemel çıkarma tehlikesine karşı emrindeki birliklere uyanık olmaları emrini vermişti. Bir taraftan da yeni kurulan tümenini seçkin bir birlik haline getirmek için yoğun bir gayret gösteriyordu. Nitekim On dokuzuncu Tümen, onun çabaları sonucunda bir ay gibi kısa bir sürede güzide bir kuvvet haline gelmiştir.