Mektûbât Mevlânâ’nın muhtelif vesilelerle ve ekserisi birisini tavsiye etmek veya birinin derdine derman olmak için kendisi tarafından söylenip yazdırılmış mektuplardan meydana gelmiştir. Bu eser toplam 147 mektuptan oluşmaktadır.
Mevlânâ’nın mektupları ya yoksulları, düşkünleri, zulme uğrayanları, devletlilerden birine tavsiye etmek yahut birisine öğüt vermek için yazılmıştır yahut da kendisine yazılan bir mektuba verilen cevaptır. Kendi işini yaptırmak için yazdığı tek bir mektubu dahi bulunmamaktadır. Ancak tavsiye ettiği kişiyi veya yaptırmak istediği işi tamamıyla benimsemiş ve “bizimdir, oğlumuzdur; bu iş bizim işimizdir” gibi ifadeler kullanmıştır.
Mevlânâ’nın mektuplarında döneminde yazılan ve gönderilen şahsın mevkisine, derecesine göre yazılması gereken, teamül hâline gelmiş olan hitaplara uymadığı ve onları kullanmadığı görülür. Hitaplarında, dualarında, bilhassa, mektup gönderdiği zatın ahlâkına, dinî. insanî karakterine, yoksulları koruyuşuna göre, içinden geldiği gibi hitap etmiştir.
Hiçbir mektubunda, kendini alçaltmamış; k’sine hitap ettiği kişiyi, kim olursa olsun, öğüde, duaya muhtaç bir kul, kendime yakın bir kişi, bir oğul olarak görmüştür. Tevfîk H. Subhânî (Mektûbât,Tenin 1371) ve Yûsuf Cemşîd Purgulâm Hüseyn Emîn (Mektûbâ-ti Mevlânâ Celâle’d-dîn-i Rûmî, Tehrân 1335) tarafından İran’da neşredilen eser.
Veled İzbudak’ın mukaddimesi, Nafiz Uzluk’un Önsözü ve Ahmed Remzi Akyürek’in düzeltmesi ile birlikte Türkiye’de yayımlanmıştır (Mevlânâ‘nın Mektupları, mukaddime: Veled İz-budak. önsöz: Nafiz Uzluk, tashih: Ahmed Remzi Akyürek. Anadolu Selçukileri Gününde Mevlevî Bitikleri: 2. Sebat Basımevi. İstanbul 1937). Abdülbaki Gölpınarlı ise Türkçeye tercüme etmiştir (Mevlânâ Celâleddin Rûmî Mektuplar, İstanbul 11963|).