Bu asrın tanınmış mutasavvıflarından Eşrefoğlu Rûmî‘nin asıl adı Abdullah’tır. Babasına istinaden “Eşrefoğlu” veya “Eşref-zâde” diye tanınmıştır. İznik’te doğan şair iyi bir tahsil görerek zahirî ve bâtını ilimleri öğrendikten sonra Bursa’da Emîr Sultan’a intisap etmiş, daha sonra onun tavsiyesiyle Hacı Bayram-ı Velî’ye mürit ve damat olmuştur.
On bir sene burada riyazet ve nefis mücadelesi geçirdikten sonra icazet alıp İznik’e halife olarak gönderildi. Bir süre sonra Hacı Bayram’ın isteğiyle Hama’da bulunan Abdülkadir-i Geylânî’nin evlâdından Şeyh Hüseyin el-Hamavî’ye intisap etti. Şeyh Hüseyin, ona kısa sürede hilâfet vererek Kadiriye tarikatının Anadolu’da neşrine memur etti. İznik’e dönen Eşrefoğlu burada Kadirîliğin kolu olan Eşrefiye Dergâhı’nı kurarak halkı irşada başladı. Tarikatı kısa sürede yayılarak özellikle İznik ve Bursa havalisinde etkili oldu.
Eşrefoğlu’nun şiirlerinde. Yûnus Emre ve Aşık Paşa’nın tesiri görülmektedir, ilâhîleri mutasavvıflar arasında bestelenerek okunan şairlerin başında yer alttadır. Şâir, hece ve aruz vezniyle lirik şiirler yanında didaktik mahiyette manzumeler de söylemiştir. Aruzla söylenmiş şiirleri, tıpkı Âşık Paşa’nınkiler kusurludur. Ancak hece vezniyle yazılmış şiirleri daha başarılıdır. Diğer tasavvuf şairlerinde olduğu gibi, eserlerinde bediî bir kıymetten ziyâde manevî bir tat bulunan şairin, nazım şekilleri ile edebiyat sanatının inceliklerini fazla semediği de dikkat çekmektedir.
Eşrefoğlu, Yûnus Emre gibi serbest methiyeler yazmış, aşk ve irfanın öneminden, bir şeyhe bağlılığın gerekliliğinden bahsetmiştir. Eşrefoğlu divanının eski ve veni harflerle baskıları vardır.