Şiirde aynı ünlü seslerin tekrarına denilir. Aliterasyonla genellikle birlikte yapılır. Kelimelerde vurguyu taşıyan aynı ünlünün tekrarından doğacak ahengi yakalamak için şâir ve yazarlar bu sanata baş vururlar. Kelimelerdeki söz özelliklerine dayalı olduğundan bu sanat söz sanatları arasında sayılır. Şâirin özel bir amaçla bu sanata baş vurması sebebiyle de düşünceye bağlıdır.
ÖRN: Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuş,
Eşini gâib eyleyen kuş gibi kar
Geçen eyyâm-ı nevbahârı arar,
Ey kulübün sürûd -ı şeydâsı,
Ey kebûterlerin neşideleri,
O baharın bu işte ferdası,
Kapladı bir derin sükûta yerikarlar. (Cenab Şahabettin)
Yukarıdaki şiirde (â), (e), (û) gibi ünlü sesler tekrarlanarak şiirde bir ahengin oluşması sağlanıyor.
ÖRN: Neyzen sen, nefes sen, neylersin neyi, Çok Bilgi
Neyzensen, nefessen neylersin neyi.
ÖRN: Ayağın sakınarak basma aman sultanım,
Dökülen mey kırılan şişe-i rindân olsun.